böyle bir anda aklına gelir o, ufak bir şarkı tınısı , küçük bir malzeme , yoldan geçen bir kadının saçlarını onun gibi yapması , başka bir kadının onunla aynı parfümü kullanması , instagramda gezerken gördüğünüzde gülüp eğlendiğiniz fotoğraflar. her şey hatırlatmak üzerine kurulmuş sanki. bir sokaktan geçerken o sokaktan onunla beraber geçtiğinizde konuştuğunuz kelimeler bile aklınıza gelse ,yeter onu hatırlatmaya.önce hafif bir gülümseme gelir yüzünüze. sonra açıp fotoğraflara bakmak istersiniz . fotoğrafları sildiğinizi hatırlayıp köşede bucakta sakladığınız, onu hatırlatan ufak birkaç eşyaya baksınız gülümsemeniz artar. sonra o eşyaları koklar bakarsınız hala onun gibi kokuyor mu diye. kokmadığını farkedersiniz ve en son kalbinize bir ağrı iner. bir müzik açarsınız yanında da bir ufak rakı doldururken gözünüzün önünde hep onunla geçirdiğiniz güzel anılar olur. gözleriniz dolmaya başlar yavaş yavaş, müziğin sesini açarsınız ve eşlik etmeye başlarsınız. birkaç kadeh rakıdan sonra onu üzdüğünüz anılar gelir aklınıza. gözünüzde birkaç damla yaş birikir,tutar ağlamamaya çalışırsınız. birkaç kadeh daha içtikten sonra aramak istersiniz. sesini unutmuşsunuzdur ama kabullenemiyorsunuzdur. bir sigara yakıp kafanızı yukarı kaldırıp duvarı inceler ve anıları yad etmeye başlarsınız,gülümsersiniz,bir yandan da şu an olsa da bir kez olsun sarılayım istersiniz. tam o güzel hayallerin ortasında uyuyakalırsınız. sabah uyanınca kalbiniz azıcık ağırlaşmıştır, onun yanınızda uyanmadığını farkeder biraz daha üzülür sonra yüzünüzü yıkar işe gidersiniz. saçma ama gerçek ben niye özlüyorum ki ? diye düşünürken çalışır yaşamınıza devam etmeye çalışırsınız.
