buradaki silah sözcüğünü düşünce olarak ele aldığımızda: sadece düşünebilen insanların özgür olması ile anlamdaş bir cümledir. o halde sadece özgür yani düşünebilen insanlar silah yani güç sahibidir. ancak bu durum gercek hayata ters düşer. genellikle düşünen insanları özgür saymak yerine elinde gerçek anlamda silah bulunan insanlar özgürleştirilir.
Silah, özgürlük düşkünü, onurlu, namuslu ve vatansever olanlar için temel bir insan hakkıdır.
Bu hakkın kullanılması suçluların, zorbaların ve diktatörlerin uykularını kaçırır.
silahsız ve savunmasız olmanın sonucu; köleliktir, kulluktur, yok olmaktır.
Birilerinin, kendilerini koruyacağını bekleyenler, eninde sonunda o birilerine muhtaç olurlar, onların kölesi olurlar ve hiçbir zaman özgür olamazlar.
Atalarımız: silah, kötü gün dostudur derler, hakikaten Türkler olarak özgürlüğümüzün ve varlığımızın tehdit edildiği her dönemden silahımız ve savaşçı geleneklerimiz ile geçerek bugünlere geldik. 50 sene önce her evde silah varken bugün geldiğimiz noktada bizi silahsızlandırmaya çalışanların varlığını artık sorgulamamız gerekir.
(bkz: silah karşıtı derneklerin yabancılar tarafından desteklenmesi)
Dünyada silah diye bir şey olmasaydı, silah üretimi durdurulup silah ve savunma sanayisine harcanan para eğitime ve bilime yatırılsaydı eğer bugün o sesten hızlı savaş uçaklarıyla seyahat ediyor olurduk, afrikada insanlar açlıktan ölmüyor olurdu, başımızda kapitalizm denilen bir illet olmazdı vs. vs, velhasıl kelam hepimiz özgür olurduk. Silah kimseye özgürlük vermez, aksine engel olur.
not: silahlar hakkında herşeyi bilen ve silah sahibi olan biri olarak söylüyorum bunu. Bir de silah olmasaydı derken vahşi hayattan falan korunmak için tabikide silah olmalı fakat bu seviyedeki silah sanayisi ve harcanan bu paralardan bahsediyorum.
