manevi bir boşluk neticesinde duaya sığınılıyor. çaresizlik en büyük nedendir. öyle çok dua edilir ki o anlarda, çaresizlik geçince de her şey eskisi gibi devam eder.
başka kimsen kalmadığında yanında olmasını temenni ettiğin şeye yalvarmak durumudur. olup olmaması önemli değildir, umuttur insanı yaşatan. ve garip şekilde herşey olacağına varır ve sona erer. bu tanrının varlığının ve yokluğunun ispatı değildir. inanır ya da inanmazsın. ama hep inandığın gibi yaşarsın. elimizden geldiğince var kalmaya çalışırız. ve bunun için her türlü argümanı kullanırız.
