çok pahalı bir teknolojik ürün gördüğünde almayı istemek ama sonra vazgeçip "ağbi ona o kadar para verilir mi ya? doğubank'ta ben onu 150 liraya alırım yeaa" diyip, işi ucuza kapatmak.
yeşillik gördüğü yerde mangal yakma sevdası var mesela en belirgin olarak. bu sadece türklerde görülen bir huy. nesilden nesile aktarılmış, genlerinde hiçbir bozulma olmayan alışkanlıklardan.
hiçbir türk yok ki "ağbi bi ara mangal yakalım yeaa, havalar güzelleşti.", "bi mangalda, ızgarada filan balık yapalım, rakıyla iyi gider.", "etimizi filan halledelim haftasonu mangalımızı yapalım beyler" gibi cümleler kurmuş olmasın. bir türk'ün en önemli özelliği, gördüğü yeşillik alan sonrası mangal yakma isteğidir.
new york city belediyesi: "istanbul'dan gelen bütün türklerin birbirlerini burger king önünde bekleyerek kalabalık oluşturmalarina bir anlam veremiyoruz dedi
