Her durum, her bağlam için belirli kalıplarla konuşmaktır. O sloglanların gerisinde yatan düşünceyi bilmeyip,hakkında söyleyebileceğimiz bir şey olmayan konularda paket halinde sunmaktır. Asıl anlatılan düşünceyi, özel bir durumun onu özgül kılan yanlarını yadsıyıp, sloganlaştırmak içi boşaltılmış ifadelere yol açar. Filozofların aforizmalarını da gerekli gereksiz her bağlamda kullanıp discourse'a noktayı koyduğunu sanan postmodern benlerde gördüğümüz de budur. Sinir bozucudur.
