resim çizmek. karikartürist bir manitam oldu.
kitap okumak (bence eğlenceli, birbirinize yaslanırsıniz, o göbegıne yatar falan ne bilim sen bul.)
bilmem karakterinede ve şehrin durumunada bağlı.
(bkz: direnilir)
hiçbir şeydir.
ne çok seviyoruz "sevgililik" işini kalıplara sığdırmayı.
sevişiyoruz o halde sevgiliyiz, ben kaçıyorum o kovalıyor o halde sevgiliyiz, öpüştük o halde sevgiliyiz, elimi tutmadı o halde arkadaşız, beraber uyuduk bir şey olmadı o halde arkadaşız... belli kalıplar içine sıkışıp hayatın akışını kaçıran yargılar bunlar. iki arkadaş sevişemez mi? yahut iki sevgili susamaz mı karşılıklı?
olamaz mı? olabilir...
