insan hayatında böyle dönemler olur. Tavsiyem fazla kaptırmamalı kişi kendisini. Karşıdaki de insan sonuçta. Tanıdıkça zaten ne olduğunu fark ediyorsunuz. Ha kişi ayrılmışsa güzel bir anı oldu deyip kendi yoluna bakmalı. Daha çok uzun bir zaman var kimler gelir kimler geçer amaan.
Onu düşünmüyor olsaydın ne düşünürdün? işte saplandığın kişi sana asıl düşünmen gerekenler konusunda dikkat dağıtıcı etki yaratır. Beyin tembeldir. Zor meseleleri düşünmemek için böyle şeylere saplanıp kalırız.
Kişinin bir süre sonra anlamsızlıgını kavrayacak oldugu eylemdir.ilk zamanlar "aşk bu acısıda güzeldir" mantıgıyla hareket ettiginden mütevellit ortaya çıkan saçma hededir.
sadece onu düşünmek her anında aklına gelmek her zaman onunla kurmak hayallerini gittiğin her yerde onunla geçtiğin yerde o zamanları anmak özlemek "keşke geri dönebilsem" demek sabah uyanınca gece yatarken müzik dinlerken boş olduğun her anında aklından çıkmamak onsuz olamıyacağını düşünmek sadece ve sadece onu düşünmek "başkasıyla olmaz be abi" demek.
