belli bir sebepten dolayı moraliniz bayağı bayağı bozuk iken, özellikle de halk arasında tanımadığınız insanlardan gelen gülme ya da konuşma seslerini işitmenin işkence gibi gelmesi. sanki o an dünyada bir tek ben dertliymişim gibi geliyor ya ister istemez. işte o duygu. kontrol edebilinir gibi gözüküyor ama çok başka.
gün içerisinde yaşadığınız herhangi bir sizi üzen moralinizi bozan kötü olaydan sonra gece yatıp uykuya daldıktan sonra görülen rüyaların ardından bir an için unuttuğunu sanıp, sabahleyin uyanırken, ya dün bu olmuştu değil mi deyip kendine sormak ve moralin iyice bozulması. çok uzattım ama anlatabildim sanırım. işte tüm bu olanların ardından sabah erkenden kalkmak da cabası işin tabii.
Önemli bir konuşmada ya da başka herhangi bir yerde konuşmadan önce "ya sesim çatallı çıkarsa" diye çok düşününce sesin harbiden çatallı çıkması.
Denedim, çalışıyor.