eseri oluşturan kelimelerin halkın kullandığı ve anlayacağı sözcüklerden seçildiği, basit cümlelerden kurulu nesir türü.
yazımında bazı imlâ husûsiyetleri göze çarpar:
*nun harfiyle yazılan ekler nazal n ile, nazal n li ekler de nunla yazılabilir.
*kelime sonundaki he ve ya harfleri çoğu zaman yazılmaz
*bazı eklerde * tam bir uyum yoktur.
*özellikle türkçe kelimelerde bütün sesler gösterilir.
*imlâ birliği yoktur. aynı metinde bile bir kelimenin birden fazla şekliyle karşılaşabiliriz.
halkın okuduğu dinî metinlerde ve bazı halk hikâyelerinde sade nesrin kullanıldığı görülür.
bu tür nesirlerde halkın kullandığı dil kullanılmıştır, dolayısıyla arapça- Farsça kelimeler yoktur. cümleler kısa ve anlaşılırdır, ayrıca genellikle devrik cümleler kullanılır. en önemli özelliği de imla ve üslupta tutarlılık yoktur.
kur'an tefsirleri, menakıb-nameler, hadis kitapları, dini ve destani hikayeler, halk için yazılmış olan gazavat-nameler, tevarih-i ali osman gibi eserler bu üslupla yazılmıştır.
