az önce sandalye'de oturuyordum, hafiften kalktım ve tekrar kıçımı düzeltip oturayım derken sandalye'nin sol bacağı koptu ve aynen yavaşça arkaya doğru devrildim.
ironik, önce güldüm sonra betimledim muhteşem sol lobumla. ilginç.
iyi ki diyorum arkada sivri bir şey yoktu, yoksa şimdi hastaneden yazıyordum, ne demiştik en pahalı mal ucuz maldır.
he kas ağırlığımda hesaba katılırsa sandalye bir nevi haklı.
