alışıyorsun zamanla, dinleye dinleye masum değiliz hiçbirimiz şarkısını inanıyorsun masumiyetin silindiğine. sadece çocukluğa has bir güzellik olarak varlığını sürdürüyor, elinde olan tek imkan bu. aşk diyorsun adına, ama incitmeler - aldatmalar - kırmalar eksik olmuyor. sevda baştayken o kadar göze batmıyor da, bitince isyanlar başlıyor. bizdik bunları var eden, bizdik bu gidişata boyun eğen ve uslu uslu dediklerini yapan. saf duyguların elindeyken gülüp geçmediler mi? isyan ettiğinde, dert yandığında kaçıp gitmediler mi? Oyunun kurallarının böyle olmadığını gördün, hatta -evet farkettin sonunda- oyun olduğunu gördün. sen de inandın buna, bu kötü sonlu yalana. ve inancımız öldürdü aşkın saflığını, masumluğunu. bir rüya için ağıt oldu bu şarkı da, bu hale getirenlere ne mutlu.
