jakobenlerin sonuncusunun kullandığı bir deyimdir. kapitalizme karşı dizleri üzerine çökmüş sınıfların yere yıkılmadan önce ellerine yiyecek içecek verip şükrettirilmesi sayesinde devam ettirilen kapitalist devlet anlayışını simgeler. şüküre canım kurban ama bu herifler sosyal devleti yiyip bitirdikten sonra fakirlerin sosyal patlamaya sebebiyet vermesini engellemek için yokluk bile olsa şükür eden bu insanların işte bu güzelliğini istismar ediyorlar.