yüreğini ezersin, özünü döversin...
an olur burnunun direği sızlar...
duymazdan gelirsin, aklını başka şeye çevirirsin...
hiç alakasız bir şey sabrını sınava sokar ansızın,
gözlerin dolar...
birini akıtsan diğerini yakalar durdursun,
ki; koyvermeyi engelleyesin...
sonrakiler içine akar artık...
gönlüne, yüreğine...
her damla bir çekiçtir özüne...
özün dövüldükçe duruşun değişir, daha bir dikleşirsin,
ki; bu dikliğin damarı;
mürekkebe, kağıda dokunmadan ilmederken arif oluşun verdiği metanettir.
Hayatta 3 defa mide kanaması geçirmeme sebep olmasına rağmen, beni benden çıkarmayan yegane ilaçtır. Mutlaka uygulanması gerekir, en iyi derin bir nefes almakla beraber uygulanır. Sabrın sonunu görmek ise hayattaki en keyifli andır, aksi ispatlanmamıştır.
insanın öncelikleri ve deneyimi ile belirlenen, bir olay üzerindeki zamansal genişlik. kişinin genişliği de olur.
bana göre hiç sabredilemeyecek bir olay bir başkasına göre hiç çaba sarfetmeden ömrü boyunca eyvallah diyeceği bir olaya dönüşebilir. 5 dakika birini beklemeye sabrım yoktur örneğin, beklediğim kişi gelince pöskürürüm bu durumda. bir başkası 1 saat bekler, beklenen gelince, "aa geldin mi? hadi gidelim" der sakin sakin.
tahammül ile sabır birbirlerinden farklıdır. sadece son raddede eşitlenir aynı şey olurlar. tahammülüm kalmadı ile sabrım kalmadı aynı şeylerdir. her ikisinde de katlanırlılık ortak paydadır.
yaşamı görüş açımız ve ne kadar süre o açıdan baktığımızla ilgilidir sabır. gariptir!
her insan, sabır noktaları ile yaşama asılır, bu noktaları birleştirdiğinizde insanın sınırları ortaya çıkar. bir insanı tanımanın en iyi yolu bu asılma noktalarının kırılganlığı ve pekliğini öğrenmektir. o yüzden ilk tanıştığınız insanları daha yakından tanımak istiyorsanız ilk soracağınız soru, "sabrını zorlayan şeyler nelerdir?" olmalıdır.
sabır üç kısma ayrılır.
- kendi iradesi ile olan sabır, allah-u teala'nın emirlerine uyarak ibadet etmek ve onun yasak ettiği şeylerden uzaklaşıp isyan etmemek için sabretmektir. çünkü nefis, tabiatı icabı ibadet ve kulluktan nefret eder. yasak edilen şeylere ise şiddetli meyli vardır. insan için sabırların en zoru, alışkın olduğu günahları terk etmek için lazım olan sabırdır.
- sabrı gerektiren şey kişinin kendi iradesi dışında olur. fakat bunları defetmek kendi iradesi ve kuvveti ile mümkün olur. mesala; kendisine hakaret ve eza edilmesi, malına canına tecavüz edilmesi gibi. bu gibi eziyetlere sabır bazen vacip, bazen de fazilet olur.müslüman kimseye eza vermemeli, başkasının verdiği ezaya allah için katlanmalıdır. cezalandırmaya gücü yeterken sabredip affetmek büyük fazilettir.
- sabrı gerektiren hadisenin gelişi de defedilmesi de kendi ihtiyarı ile ve gücü ile mümkün olmayandır. bu da başına gelen bela ve musibetlere sabretmektir.
sabırlı olmak için iki şeyde başarılı olmak gerekir;
- hayatta başa gelenlere sabır.
- kurallar konusunda sabır yani allah'In verdiği emirleri ne olursa olsun uygulamak.
"isteksiz gülüşler serpildi kanayan yaralara nur ı aynım, sabır adına bilinçsiz köşelere asılan afişler kirlendi, yolların üstüne uzaklar düştü, hep uzaklar... karşılıksız sevmelerin şarkısı eski plaklarda kaldı iki gözüm ve bir gece daha sancılı yıldızlar, bir gece daha... şimdi geceler en ince yerinden bölünmede nur ı aynım, şehir bir denize doğru ağlamakta. bildin mi sabrı nur ı aynım, neydi sabır?
sabır adına ve umut adına... kol kanat edinip umutları, bereketli baharlara bir koşu başlar mı acep? mum gibi eriyen mum rengince üzülenlerin; yandıkça ağlayan ve gözyaşlarınca yananların can ipliklerinde dumanı tütmez alevler parıldıyor, aydınlıklar tel tel yüzlerine vuruyor. mutsuzluğun beslediği uzak arzular değil oysa umutsuzluk... ve yakınlarda, çok yakınlarda bir sabır heykelinin eli değiyor eline. zirvede bir imtihan var nur ı aynım, zirvede bir imtihan var." kırk güzeller çeşmesi
sabır; boyun bükmek değil, varolan "en güç" ve "en güçlü" mücadele şeklidir.
yapmaya hakkın olan bir şeyi yapmayarak tinine gem vurmaktır. bu gemle büyük bir enerji birikir ki sabırsızlığın nedeni de zaten bu enerjiyi dizginleyememe güçsüzlüğüdür..
kendi kendinizi yiyip bitirmeden yaşayabilmenin tek şartıdır. beklemektir, umut etmektir, dayanabilmektir tüm zorluklara ve hayatı göğüsleyebilmektir. zordur, ama çoğu zaman sonu selamettir.
