Hayatımın olmazsa olmazı. Ama memnunum halimden. Ya isyankar olsaydım. iyi kötü herşeyle imtihan için hayattayız. Sabredenleri müjdele diye Allahın vaadi var hem.
Kolay mı zor mu? Her zaman yapılabilecek bi durum mu? Yoksa "sabır" adıyla kendini kandırmak mı? Yaşanılan zor durumlara direnç göstermekse anlamı o zaman zoru seçiyorum cevabım bu.
fazlası her daim zarar olandır. azı da zarar fazlası da zarar. bugüne kadar ömrüm boyunca bir çok şey sabretmiş ben şahım adına sabrın yararını az gördüm. sabrın sonu selamettir diyenlere inat sabretmek bana hep ters tepti. ondan sonra sabırsız olduk çıktık. sabretmek kolay değil benim baktığım yerden adeta sanat kolay olsa peygamber sabrı diye bir şey olmazdı. her sabrın sonu selamet olmuyor bu hayatın çelişkili ve dönemeçli yollarında. tam sabırdan dönüyorken gene içten bir ses sabret diyor ama her sabrın sonu hüsran olursa insan nasıl sabreder? sabretme önemli ama taş çatlayacak sabretmekten ben çatlamazsam. evet.
Gerçeği Görüp Bildikten Sonra Her Faniye Sırt Çevirmek..
Ebediyyen Ebedi Nağmeyi Terennüm Etme Azmi içinde Olmak ve Yakin Gelip Çatıncaya Kadar Her işkenceye Katlanmak… işte Sabır Yokuşu..
En Sarp Sabır Yokuşu içimizdedir. Nefsimizin Terennüm Ettiği Nağmelere Kulak Tıkamak...
Ondan Gelen isteklere Kıymet Vermemektir. Nefis Günde Bin Defa Önümüze Zehirli Ballardan Sofralar Sürerken... Cemiyet içimize isyan Tohumları Saçarken ve Şeytan Her Köşebaşında Yolumuzda Pusu Kurmuş Beklerken...
Yol ve Yön Değiştirmemek ve Mutlu Sona Doğru Emin ve Kararlı Adımlarla Yürümektir. Gözün Görüşüne... Dilin Söyleyişine...
Kulağın Duyuşuna Bir Ölçü Tayin Etmek... Daha Doğrusu Tayin Edilen Ölçü Çerçevesinde Bir Sınır Çizmektir. Binbir Çirkefin içinde Sabredebilmek ve Kurtuluşa Doğru Azimle Didinmek En Büyük Yokuştur. Ve iman Aştığı Bu Yokuşlara Göre Kıymet Kazanır. En Büyük insan En Sarp Yokuşları Aşmıştır...
Aşılmazları Aşmış ve Akılların Anlamaktan Aciz Kaldığı makamlara Ulaşmışken...
