sinirden dislerini sıktığın halde karsindakine sakince gulumsemeye calistigin andir. duygularini kontrol altinda tutabilmeyi ogrenebilmek daha cok icine atabilmektir. en son ne kadar dayanibilir insan ya da sabrin son noktasi nedir bunlarsa merak konusu sorulardir. (bkz: tas olsa catlar denilen durumlar)
insanda olması gereken güzel erdemlerden biridir, insanı daha da yüksek bir yerlere taşır, götürür. lakin bir kere çatlamaya başladımı geri dönüşüde yoktur, o çatlak gittikçe büyür ve günün birinde en sonunda paramparça olur. zorlanması, şansını zorlamakla eşdeğerdedir. zorlamamak gerekir.
insanın zor zamanlarda sığındığı zaman geçtikçe o yolunda gitmeyen şeyin düzeleceğine dair ümit veren kendini iyi hissetmene yardımcı olabilecek kelime.evet kelimedir kendileri yok dahası sikip atar belanı ne yaparsan yap sığın sığın sonra kendi ettiğinle başına kalır ya sabır çektikçe ne gidenler, pişman olduğun olaylar düzelir sığındıkça sabır haznen küçülmeye beyninde ki ağrı artmaya devam eder habire umut ettirir bu melet insana güçlendiğini düşündürür bir bakarsın ki evet güçlenmişsin taşlaşmışsın hatta... sabırlısın ama acizsin savunman düştükçe düşer...peşinden umutla gelen umudun içine azıcık iyi niyet konan ve vefayla karışıp birleştirildiğinde zamanla daha bir ayrı göt olma durumuda denebilir...
acıya, zorluğa, haksızlığa ve başa gelen üzücü olaylara dayanma gücüdür. dayanma gücü azaldıkça hayatta ki hiç birşey zevk vermemeye başlar.
(bkz: sabrın başladığı noktada mı bittiği noktada mı?)
sonu selamete ulaşacak olan fiilen uygulanması insanlar için kimi zaman zor olsa da, uygulandığı ve sonuç alındığı görüldüğünde mutlu eden olaylar zinciridir.
sabır, omuzladığı hayat emanetini sahibine zayi etmeden ulaştırmak için götürürken, rüzgar tersinden esmeye başladığında geri adım atmamaktır, yolu satmamaktır, yola yatmamaktır.
