her galatasaray'lı nın olay gerçekleşmeden 20-25 saniye öncesinden hissettiği andır. Herkes o an hayır diye geçirir içinden. ama artık çok geçtir, sabri kaleye doğru topu göndermektedir.
Kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
Önce hafiften bir topa vuruyorum
yavaş yavaş yol alıyor
seyirciler tribünlerde
uzaklarda, çok uzaklarda
seyircilerin durmayan haykırışları
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
Gol oluyor derken
Yükseklerden sürü sürü çığlık çığlık
Hareketler çekiliyor mizacıma
Bir sabrinin topa değiyor ayakları
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
serin serin kapalı tribün
cıvıl cıvıl yedek kulubesi
seyirci dolu stadlar
küfür sesleri geliyor arkalardan
güzelim ali samiyen de ter kokuları
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
Kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
bir sabri geçiyor orta sahadan
küfürler, küfürler, küfürler
bir şey geçiriyor zihninden yine
bir gol olmalı
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
kaleyi düşünüyorum gözlerim kapalı
bir top çırpınıyor ayaklarında
aklın yerinde mi değil mi bilmiyorum
apış aran terli mi değil mi bilmiyorum
beyaz bir ay doğuyor kalenin arkasından
gözümü alıyor vuramıyorum
Topa vuruşumdan anlıyorum
kaleyi düşünüyorum.
taç.
-şimdi sabri aldı topu kaleyi düşünüyor. o da ne hakem oyunu durdurdu gol verdi sayın seyirciler gol galatasaray 1-0 önde. sabrinin düşünmesi gole yetti.
beyni ile ayakları arasındaki mesafede hiç olan düşünmedir. anlık düşündüğü anda sıçıyor afedersin. şöyle bir maçtan önce filan başlamalı düşünmeye, maç içinde anca toparlıyor zira. bir iki golü olması beni bu fikre çıkardı. yoksa bana ne canım.