11 sene boyunca her okul günü gerçekleştirdiğim eylem.* annenizin uyarılarına kulak asmayıp gece geç yatmışsanız sabah işkence olur. erken yatın, uykunuzu alıp rahat kalkın.
okula gitmek değildir aslında bir hayat dersidir başlı başına hayattaki dakikaların önemini anlar insan 15 dk nın uyumak için ne kadar uzun yoklama alınması için ne kadar kısa olduğunu öğrenirsiniz.tahta sıralarımızın uyumak için nasıl da rahat olduğunun farkına varırsınız...
ailesinden uzak bir şehirde okuyan bir öğrenci için her zaman ertelenen eylemdir. saat çalar, ertelenir ertelenir ertelenir sonra bi bakılır ki geç kalınmıştır. neyse geç kaldım artık denir ve uyumaya devam edilir.
ailesinden uzak bir sehirde okuyup, her sabah o sehre ailesinin yanindan giden ogrenci icin suyu kacmis eylemdir. Hergun okumaya gerbete gitmek zor bir istir ve uykudan feragat etmek gerekir.
hayatın en iğrenç yüzlerinden bir tanesidir. senelerce bitmez tükenmez bir çiledir. hep ileriyi düşünerek hayaller kurulur fakat okul bitince de iş için yine sabahın köründe kalkma zorunluluğu vardır.
emeklilik yaşı da 65' e dayandığından, baya bir zaman alacak gibidir sabahın köründe kalkma zorunluluğu olmaması.
(bkz: osura osura yatmak istemek) ***
ilkokuldan lise yıllarıma kadar yaptığım eylem. sabahın o sessiz ve sıkıcı havasını hissedersiniz. özellikle yılın bazı dönemleri yola çıkıldığında hava karanlık olurdu. servisle okula giden öğrencilerdenseniz kesin yaşamışsınızdır daha hava aydınlanmadan servise binme olayını. ayrı bir havası vardır aslında ama bünyeyi yorar.
özellikle, hala var mı bilmiyorum ama, sabahçı-öğlenci muhabbeti olan okullarda sabah 6 da kalkıp okula gider mini mini birler. benim okulum öyleydi bilmiyorum şimdi nasıl. 1 dönem sabahçı, bir dönem öğlenci olunurdu. sabahçı olunan zamanlarda sabahın kör karanlığında, karga bokunu * yemeden okula giderdik. zor gelir o yaştaki çocuğa sabahın o saatinde kalkmak. sıcacık yatağı bırakırsın falan. zor iştir.
düşünülen tek şek akşam eve gelindiği gibi sıcak yatağa tekrar dönüleceğidir ki asla böyle olmaz yine geç saatlere kadar ayakta kalınır ve yine sabahın köründe aynı umutla evden çıkılır.
bir pazartesi sabahı 9 da iş başı yapıp salı günü öğlen saat 12 de eve gitmek değildir.
bir salı günü akşam 5 de iş başı yapıp hala çalıyor olmak ve yine öğlen gidecek olmak da değildir.
hele hele bütün haftayı ki pazar günün yarısı da buna dahil böyle geçirecek adamın yerinde olmak hiç mi hiç değildir.
okuyun abicim okuyun. gerekirse sabah ezanında kalkın gidin okulunuza. hayat sizin dışarıdan gördüğünüz gibi değil. daha bir orospu çocuğu. daha bir adi.
hayırlı dersler çocuklar.
ben bu kapitalizmin ta amk.
kahrolsun pkk.
uyku çöküyor.
vinter iz kaming.
liseden sonra bana bir tembellik çöktü, uykumu alamamaya başladım.
Sabah 9 derslerine sadece üniversite 1de ilk dönem gitmiştim, 10dan önce gitmez oldum sonrasında.
