türkiye'de özel sektörün bokunun çıktığını gösteren, insanların kendi özel hayatları diye bir kavramın, olmadığı yargısını, tümüyle özetleyen bir gerçek.
zamanında yorgun argın para hesabı yaparken gördüğümde içimi burkan babadır. benim babamdır. neyse ki artık türk kahvesini yudumlayarak televizyon izleyebilecek kadar, arkadaslarıyla kapı onunde muhabbet edebilecek kadar vakti var...
en asil duyguların insanıdır. her şeyi ailesi için yapar. eli öpülesidir. bu adam benim babamdır. 23 yaşında evlenmiş ve evlendiği günden itibaren yüzü gülmemiş bir adamdır. işten eve evden işe monoton bir hayat sürdürmüş buna rağmen isyan etmemiş, kendini alkole vermemiş, karıda kızda gözü olmayan efendi bir adamdır. herkesin babası elbette en iyi babadır ama benim babam bir başkadır demeden edemiyorum sözlük.
dile kolay tam yirmi üç sene dur durak bilmeden çalışmış çabalamış didinmiş ben ve kardeşimi okutmak için uğraşmış, annem elaleme muhtaç olmasın diyerek sadece çalışmayı bilmiş pazar günleri bile tatil yapmayan esnaf bir adamdır.
akşam eve geldiğinde ayaklarının altı kabaran kişidir benim babam ve asla yalan söylememiştir bizlere sağolsun. yatıp kalkıp şükrettiğim aziz babamdır kendisi.
