Doğası gereği sabahın altısında oyun oynamasını yadırgayan yetişkinlere dil çıkararak; "siz çocuk olmadınız mı ol'm manyak mısınız!" diyecek yetkiye sahip çocuktur.
Tüm çocukluğunu 2.75'lik tavan yüksekliği altında, falanca sitenin, filanca bloğunda geçirmek zorunda kalan bebelere sesleniyorum; ayaklarınızı daha sert vurun!!!
ne yapıyorsun dediğinizde yüzünüze bakıp bir şey demeyecek, sonra kalkıp gidecektir. muhtemelen siz de peşinden gittiğinizde bilumum hayalet ruh falanla karşılaşacaksınızdır.
Anne veya baba oluna kadar bunu yapan başkasının çocuklarına rahatça kızılabilir. Ama kendi çocuğunuz olduğunda anlarsınız ki sabahın 5'inde bile oyun oynasa o sesler size mutluluk verir ve artık komşunun çocuğuna bile kızmazsınız.
akşam üstüne doğru tam uykuya daldığında başında takır tukur oyun oynanması gereken çocuktur. hem akşam erkenden uyuyup sabahın 6 sında kalkamaz hem empati yeteneği oluşur. tamamen onun iyiliğine yani *
Çocuklar gözünü açar açmaz güne adapte oluyor, hani biz bir mahmurluk, bir Afyon patlaması süreci geçiriyoruz ya işte onlarda o yok. Uyandığı an oyuncağına atılıyorlar. 6 yaşından sonra biraz normale dönüyorlar.
