Özlediğiniz ama çooook özlediğiniz ancak bir daha görmenin, dokunmanın mümkün olmadığı kadar uzakta olan bir sevdiğinizi rüyanızda görerek uyanmak.
Lönk diye karşıma çıkıverdi, nasıl ağlıyorum, sarılıyorum, havalara uçuyorum..
Sözleşmiştik, akşam görüşelim, seni çoook özledim dedim, tamam, ben de dedi.
Gerizekalı sebepler yüzünden, randevuya geç kaldım, mesaj yazayım diyorum tuşlar basmıyor, arayayım bekle geliyorum diyeceğim ama aramaya basamıyorum. Kıvranıyorum deli gibi... Ulaşmak için parçalıyorum kendimi.. Olmuyor...
O kadar sahiciydi ki... Oysa ordaydı, gidebilsem oturup uzun uzun konuşacaktık, özlemi eritecektik ağır ağır...
Ama gidemedim, ben eşeğim!
Huzurla uyu eyyy koca tokoğlu!
Sevgiyle ve özlemle...
