ilkokuldan beri hep sabahçı olmuşumdur,şu an çalışıyorum yine sabahçıyım.Yıllardır buna alışmış olmam gerekirken ben hala uyandığımda yataktan kalkmak yerine,iş yerini arayıp ne yalan atsamda gitmesem diye düşünüyorum....sonra yine paşa paşa gidiyorum işime, ve kahvemi içtikten sonra-ayıldığım anda,iyiki gelmişim bak nekadar zindeyim,boşu boşuna fırça yiyecektim diyorum.Kısacası sabahçı olmak;insana hersabah dakikada yüzlerce yalan düşündürebilen, sonundada paşa paşa okula yada işe gitmeni sağlayan durum.
eğer işten/okuldan çıkılınca bir yere gitmek gerekiyorsa sabah "kim gider oraya gelir yatarım amk" diye söylendiren, ama öğlen olunca "giderim lan nolcak 5 dakikalık mesafe" diye insanı 180 derece döndürmesi.
