bu ara bu gruba dahilim. 5000 adımla başladım, bugün dönüş yolunu doğru hesaplamayınca 8000'e kadar çıktım. alışkanlığa çevirirsek iyi. ama yine de zevkli değil. neyse ki insan sürekli yaptığı şeylerde bir süre sonra sevdiğini sanma huyuna sahip. seviyorum ya ben yürümeyi...
ya abicim bu nasıl bir şevktir ya. bak kurranima 3'ü çeyrek geçiyordu yattım, hadi sen gel söyle ben sabah nasıl yürüyüş yapayım, işimiz gücümüz var lo.
ay hiç kalkamam yürüyemem sabahın köründe. deli mi ne.
