evet vardır böyle bir hak. hani elimize tabelaları, afişleri alıp bu hakkımızı ilelebet vermeyeceğiz gibi mutlak bi söyleme gerek yok. bazı bünyeler açılamazlar saatin hayli ilerlemesi gerekir. bu saate dek onlara espri yapmak, onların sohbete katılmasını beklemek, iki işle uğraşan asık suratlımıza üç iş daha vermeye kasmak yapılmaması gerekenler listesidir.yoksa bir didişme yer yer çekişme söz konusu olabilir. pazartesi sendromunun yanına bu ince hakkı da bonus olarak koyup demek ki hak deyip geçmiyoruz.
Nedeni bilinmez, içinizden ne konusmak ne de gülmek gelir , hatta evdekilerin de konuşmasını size batar, bir sessizlik ortami icinde kahvalti yapilsin istersiniz, kahvalti masasina sabah sabah buyuk enerjiyle gulerek neşe icinde gelenlere de şaşkınlıkla bakakalirsiniz.
Benim uykumu alamayışıma, işe gitmek zorunda oluşuma, mutsuz uyanmama sebep sadece bir şahıs varsa eyvallah, ona belki sitem edilebilir. Ama genel şartların uygunsuzlugu yüzünden kimse kimsenin asık suratını çekmek zorunda değil.
Kalkılan ilk 5-10 dakika bu hakka sahip olsanız da daha fazla surat asıp zaten neredeyse aynı şartlarda yaşadığınız insanların enerjisini düşürmeye hakkınız yok.sadece bir insanın mutsuzluğu kitleleri mutsuz edebiliyor.çevremiz böyle insanlarla dolu istemesekte.mutluluk çiçeği olmasakta biraz gülmeyi bilmek en iyisi.
