sadece şanslı insanların yaşayabileceği duygudur. babası/annesi vefat eden birinden, işyerinde tartaklanıp çalışmak zorunda olduğu için sesini çıkaramayan birinden, geceleri sebepsiz iç sıkıntısı yaşayan birinden, savaş ortasında kalıp en ufak tıkırtıya uyanan birinden veyahut her gün 'sen şusun/sen busun" ırkçılığına maruz kalan birinden tabii ki böyle birşeye cüret etmesi beklenemez.
gece en son sevgiliyle konuşulmuş mutlu mesut yatılmışsa neden olmasın. diyelim sevgiliniz yok sağlığımızın yerinde olması bile buna yeter de artar bile.
Çoğu insanın yapamadığı, ancak çok da zor olmayan uyanış.
Uyandığımda güneşlik perde pencereyi örtmüştü. karşıdan da pencereye güneş vurmuş. Bahçedeki üzüm ağacının silüeti perdeye yansımış ona bakıyodum ki 2 tane kumru gördüm perdede. pencerenin demirlerine konmuş yürüyolar. O kadar güzel ki kuyduklarını sallaya sallaya yürümeleri. * tiyatro izler gibi izledim bugün onları.
