Nefret ettiğim hatta çoğu kişinin de nefret ettiği durumdur eminim. Şöyleki sabah kalktığınızda yumurtasıdır, peyniridir insanın içi almaz ve açsınızdır. Bir iki saat sonra bir bastırır ki bu durum bayılacak kıvama gelinir. iştah vardır o an ama yemek yoktur. Gene tuhaf oldum bak.
30 küsür senelik hayatımda neredeyse hiç başıma gelmeyendir. bir kere askerde çok pis hastalanmıştım o 2 günün sabahında sürekli kusma hissi olduğundan yiyememiştim. tam sağlıklı bir insanda olması zor gibi. mutlaka ufak tefek bir sorun vardır. belki fiziki belki ruhen.
Tarafimdan yasanilan hede. Bir hastalik, saglik sorunu falan mi merak ediyorum. Ama normal olan sabah kalktiginda istahsiz olmaktir, kalkar kalkmaz nasil yemek yer ki bir insan? Bence biz normaliz, onlar anormal. *
sabaha kadar odasında oturmuş, kendi halinde eğlenen kişinin maksimum 5 - 6 saatlik uyku sonrası kahvaltı masasında karşılaşacağı şanssızlıktır. ki, o düzeni devam ettirdiği sürece de devam edecek olan şanssızlıktır.
kahvaltı mide bulandırmaya başlar artık, en son ne zaman bir parça ekmeğin arasına peynir koyduğunu hatırlayamaz olursun. veya bir zamanlar zeytin yağlı, pul biberli bir sıvı havcarın içine doğranmış domates, salatalık ve yeşil zeytin, salamura zeytininin verdiği keyif bile cezbetmez artık seni.
anne çocuğunun ilgisini kahvaltı masasına çekebilmek için 40.000 takla atar. ocak ateşinde şişe yeşil biber sıralayıp ateşte onu bir güzel kızartır. kokusu tüm evin midesini diz kapaklarına düşürür ama sen elindeki sigara ve kahveyle mutlusundur. " sağol anne. " dersin, kadının suratı bir düşer aşağı, burulur.
pes etmez, daha da yardırır... patates kızartır aynı kızartma formülünün içine yumurta kırar, sosis karıştırır. kış aylarında birde sucuk ekler. sağda solda ne kadar kedi köpek varsa apartmanın dibine yanaşırda sen yine elde sigara ve kahveyle " sağol anne ! " dersin.
alışkanlık haline geldiği takdirde, gelecekte böyle işkencelere ve mutsuzluklara gebe bir psikolojik durumdur bu.
kahvaltı öğünü ve bu öğünden gelecek vitaminlerin kaybı ile de aşırı kilo kaybı bile yaşayacaksınız lan. belkide anneniz üzüntüden 2 kere kalp krizi geçirecek ve sike sike benim gibi kahvaltı etmeye başlayacaksınız. ağlayacaksınız...
sabah kahvaltılarını tamamen hayatımdan çıkarmakla rahata erdiğim durum. yok arkadaş, ben öğleye kadar çay cigara içecem. ağzımın içi bi kalaylanacak, sonra öğlende ölmeyecek kadar yiyeceğim. sonra akşam mümkünse serin bir havada sevdiğim bir yemek olacak da yiyeceğim. ölmedim elhamdülillah.
menemen olursa değil kahvaltı, uykumdan döverek kaldırsalar gecenin ortasında bile yerim.
