uykunun lezzetinden dolayı yataktan çıkmama isteği. yatağa yapışmak nedir çok güzel hissedilir. okulda ya da iş yerinde sevdiğiniz, hoşlandığınız biri varsa bu sorun olmaz. şak diye uyanırsın. bir tuhaf iş.
akşam telefonla çok uğraşmamak,
çok olmasa da erken uyumak,
yatmadan önce yemek yememek,
yatarken az da olsa su içmek gibi alışkanlıklar; sabah dinç, sağlıklı ve zamanında uyanmaya yardımcı olur.
kendinizi yataktan atarak uyanmak. hadi bes dakika daha . bir de zinde kalkanlar var ki hicbir zaman anlam veremedim. ama sevgiliyle uyudum mu cin gibi olmak o da ayrı bir celiski . uyanmak zor uyamak da zor arkadas .
gözümü kapatıp açtığım ana kadar sürekli rüya görmemden kaynaklı, istisnasız her sabah yaşadığım durum.
rüyaların güzelliğinden değil elbet. yorgunluktan. sanki o gökdelenlere gerçekten ben çıkıyorum. sanki gerçekten helikopterden denize kendini atan benim. o derece.
güzel bir rüya görürken çalar saatin abuk sesine uyanırsınız.
yine o sıkıcı okul/iş günlerinden biridir.
düzenli hayat allah'ım ne boğucu!
patronun ebleh suratına günaydın demek...
içses:
sana bakanın günü de aymaz üçkağıtçı.
ne vardı sanki gece geç saate kadar oturacak?
gece uyku tutmaz sabah kalkasın gelmez.
hem geceleri sakin oluyor. böyle kendini, kafanı dinliyorsun.
her gün boğazında ip var sanki. hep zorunluluklar hep mecburiyetler.
aynı iş, aynı köşeyi dön , aynı otobüse/servise bin.
sabahları uyanmakta zorlanmasın da ne yapsın insanlar?
dersi geç, okulu bitir, para kazan, sabah git, akşam gel...
ayhh aman içim şişti.
tabi zorlanırsın sabahları uyanırken.
neden?
rutinden nefret etmekten ve işinizi sevmemekten,
her gün attığın taşın ürküttüğün kurbağaya değmemesindendir.
birilerinin sırtınızdan para götürürken sizin afedersiniz eşek gibi çalışmanızdan dolayıdır.
yoksa neden olsun?
