gündüzler ağır geldiğinde ve yalnızlık arzusu tek çözüm olarak görüldüğünde, kendini gecenin karanlık kollarında ancak rahat hisseden bünyeye ilaç gibi gelendir.
Sabahın sekizinden sonra uyumadıktan sonra pek zararı olmayan günü fazla yemeyecek fakat bünyeyi silkecek bir saçmalıktır.
bırakması zordur. Alışılmamalıdır.
Küçükken bir bok zannedip hep yapmak istediğim, büyüyünce hayatın düzenini kaydırdığını farkedip tiksindiğim eylem. Ne olurdu yine akşam onda yatıp sabah sekizde kalksak. Kendimi vampir gibi hissediyorum güneş yüzü görmeyi özledim amk.
