1.
işçi sınıfının bütün inancını, bütün emeğini, bütün sahiplenmesini anlatabilmiş güzel söz.
2.
demokrat geçinen sözüm ona aydınlara, emek-sermaye çelişkisi ile ilgisi bulunmayan solculara ve işbirlikçiğin kuyruğunda dolaşanlara karşı söyleyenmiş bir laf gibi geliyor insana.
(bkz: şişli meydanında üç kız )
4.
sabah, gökyüzü aydınlanmaya yüz tuttuğunda, fabrikaların ve tarlaların yolunu tutan emekçileri de anlatır söz.
5.
sözleri ise:
şişli meydanında üç kız
biri çiğdem biri nergis
vuruldular güpegündüz
sorarlar bir gün sorarlar
sabahın bir sahibi var
sorarlar bir gün sorarlar
biter bu dertler acılar
sararlar bir gün sararlar
bin dokuz yüz yetmiş yedi
unutulmaz yılın adı
bir mayıs bayramı idi
sorarlar bir gün sorarlar
beş yüz bin emekçi vardı
taksim meydanına girdi
öyle bir istanbul gördük
sorarlar bir gün sorarlar
al gözlerim seyir eyle
birin bırak birin söyle
bu yeryüzü ilk kez böyle
bir istanbul görüyordu
kucaklayıp sarıyordu.