sabah kalktıktan sonra belirli sebeblerle ölmeyi istemektir.çok melankolik , pesimist ne boksa olduğum şeylerdir abi kan kusmak bu olsa gerek anneyi babayı bayram gününde üzdüm onları, ve onlara "hiç birinizi sevmiyorum" dedim .
hiçbir şey uğruna ölmeye değmezdir, vatan dışında. ölüm kurtuluş değil kaçıştır. yani korkakların işidir. sabah ölme isteğiyle uyanmak geçici bir krizin habercisidir.
iki bardak çay içince ve bir iki dilim peynir ekmek yiyince geçen kriz. gençlikte oluyor böyle. yaş ilerleyince insan kaşarlaşıyor ve alışıyor. geçer, bu da geçer.
Sabaha uyanamama umuduyla uyuyup bu sabah da mi uyandim sitemiyle uyanmaktir, hala hayatta oldugunu gormek zaten depresyonda olan bunyeyi hepten yorar.
