normalde olduğu gibi evimde uyanmadıysam kıyafetlerimi olabildiğince hızlı ve eksik bir şekilde ses çıkarmadan giyip pencereden çıkarak sırtımı duvara dayayıp yan yan yürümek suretiyle su borusuna tutunup aşağı kaymama ve sonrasında da araba atlayıp evimin yolunu tutmama sebep olan olay. bu sırada şahsımı görenlere intihar etmeye kalkıp sonunda vazgeçme süsünü veriyorum ve böylece tüm olanlardan yırtmış oluyorum. phew!
Şaşırma evresini geçtikten sonra çirkinse nerden geldin sen diye kovarım. Yada kovmam erkek yurdundayım atarım koridora ne haltı varsa yesin. Eğer güzelse tekrar şaşırırım. Sonra hemen kalkar oda arkadaşlarım gidene kadar saklarım. Dolaba sokarım sığmazsa balkonda falan saklarım. Onlar gidince alır yerim.
Her bireyin bu duruma düşme ihtimali elbette var. Bu yanlış da değil ayıp da değil.
Dikkat etmeniz gereken konu, bu işi asla ama asla yaşam standartı haline getirmemeniz.
35 40 yaşına geldiğinizde kişiliğinizden,karakterinizden, insanlığınızdan çok şey kaybetmiş olduğunuzu farkettiğiniz andan sonra kalbiniz acımaya başlar.
Yaşadıklarınızın ve konuştuklarınızın sizden bir şeyler çalmaya başladığını farkettiğiniz an nevsinizi kontrol altına almayı öğrenin.
Zamanında yaşadığınız heyecanlar, bir gün mutlaka istediğiniz o güzel şeylerden vaz geçmenizi gerektirecek. O günde muhtemelen geç kalmış olacaksınız.
sabah uyanınca yanında aids ve hepatit gibi cinsel yolla bulaşan hastalıkların kansere neden olduğunu iddia eden birini görmekten on yüz bin milyon kat daha iyidir.
