mutsuz bir insanın en şaşkın en huzurlu olduğu anlardır çoğu zaman.
mesela sevdiğin birini kaybetmişsen o an hatırlamazsın,
birisi senin canını yakmışsa o an gelmez aklına,
seni mutsuz eden şeyler gelmez gözünün önüne..
fakat beyin bikaç saniye sonra kendini toparlayınca tek tek yerini alır seni üzen şeyler..
hem de gelir en öne kurulur mutsuzlukların..
ama o ilk saniyeler güzeldir işte mal mal bakarsın tavana. mutlu olduğunu sanırsın.
