sabahları uyanamamak yerine göre değer kazanan bi rolaydır. eğer çalışıyorsan uyanamıyorsan işe geç kalır biraz geç gider ama yinede gidersin. fakat çok önemli bir sınavın olduğunda o sınava geç kaldığında gitmen artık bişey ifade etmez. bu da demek oluyorki hergün süt oğlan gibi erkeknden yatağa girmek değil önem taşıyan durumlarda kendini ayarlamaktır.
can sıkıcı bir durum, uykuya teslimiyet. iş-güç varsa erken kalkar, işine gidersin; ama evdeysen uyur kalırsın sanki uyumaktan bir şey olacakmış gibi. ben de bu hataya düşüyorum. oysa erken kalksam, işlerimi yapsam, kitaplarımı okusam ne hoş olacak. bu bir irade olayı bana kalırsa. erken kalkmak konusunda tavsiyesi olanlar mesaj atabilir.
