sabah sabah gerçekleştiği zaman insanı deli eden şeylerdir. örnek vermek gerekirse:
- daha yataktayken annenin seni uykunu umursamazcasına çalıştırdığı elektrik süpürgesi.
- dışarıdan bağıra bağıra geçen satıcı.
- kahvaltıya giderken ayağı kapının köşesine vurmak.
- Sabahın köründe telefon alarmının çalması.
ayrıca ne dinlediği bütün servis tarafından duyulmaktadır. balonu şişiriyor ya, o anda balonu değil direkt bunun yüzünü patlatmak geliyor insanın içinden.
bir şeye daha uyuz oldum ama onu hatırlamıyorum şu an.
traş olurken suratta ufak bir yeri kesmek ve kahrolası kanın bir türlü durmayıp yeni giydiğiniz gömleği berbat etmesi. yo dostum yo sabah sabah sinir katsayısını maksimuma çıkarır.
sabahın kör vaktinde uyanmak zorunda olmak, açılmayan gözler, mutlu olunmayan bir iş, eve geri gelmek isteyen ayaklar, patron tripleri, pazartesi sendromu,... (bkz: pazartesi), (bkz: hayattan soğutan anlar)
gereksiz korna sesleri. ota boka kornaya basan denyolar. yol açılacak hemen sanki kornaya basınca. sabah sabah analarının, avratlarının kulaklarını çınlatıyoruz. ne hayırsız evlatlar, kocalar var.
gömleğinin düğmelerini kıllarını sergileme adına yarıya kadar açıp parfümü boca etmiş erkek iş arkadaşı.
psikolojik tecavüz diye de bir şey varmış yaa.
