insanın bir anda gözlerini açmasına vesile olur. o uykulu hal gider yerine çakmak çakmak bakışlı bir insan gelir. böyle doya doya bakamasanızda. göz ucuyla süzülür. bi serinlik hissedilir. mutluluk hormonları salgılanır.
karamsar bir gecenin ardında güneşli bir güne uyanmaktır.
insana güzel şeyler de var lan dedirtir.
tabi sonra yine gün batar, karamsar bir bulutun altında ıslanan yegane insanevladı olmaktan mütevellit bir sızıyla güneşli günler göreceğiz çocuklar diye mırıldanmaya başlarsınız. ama o gün hiç ama hiç gelmez, gelmek bilmez...
ben o kıza saygı duyarım aga dedirtir. Neden mi? biz taşağı yaya yaya yatarken o erkenden kalkar, süslenir ve bizim dibimizi düşürmek için bakım yapar kendine. O an beni şehvete düşürdüğü kadar saygı duyarım ablama.
