Efkar ve neşe arası karışık bir hisle uyandığımdan dolayı, hangisinin ağır bastığına kulaklığı takıp dinlediğim ilk parça karar verdi. Neşeden değil efkardan yana seçim yaptım isteksiz.
akşama kadar geçmiyorsa, erkenden gelmekle iyi etmiş neşedir. bir de, neşe adında komşular vardır, sabahın köründe gelen. sebepsiz gelir, çöreklenir. neşeden neşeye fark var.
rahat yatmakdan dolayı beyinin salgılamış olduğu hormonların, aşı gelmesi sonuçu yatarak atılamadığından neşeli kalkılması normal, geçici bir duygu merak edilecek bir durum değil geçer, bir de bunun enerjik kalkma şekli var asıl ondan korkmak lazım.
kirk yilin basinda neseyle uyanmissin iste, daha ne olsun. sakin sebebini bulmak icin gereksiz yere kafa yorma; sebebini ögrenince ömrünün sonuna kadar neseyle uyanmiyorsun ki. *
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karsı damda bir güneş parçası,
içimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur basım havalarda.
Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah böyle bahar;
Ne is güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: 'Sıkıntılar durdursun!'
Sairliğimle yetinir,
Avunurum.
kapatma davası, deprem, demokrasi, laiklik, daha mı kötü daha mı iyi olacak, ulan mülakat da var acaba ertelenir mi gibi vs. şeklindeki paranoyalar ve düşüncelerle uçup gitmiş neşedir.
bundan yaklaşık bir hafta önce bir arkadaşım karanlık çağ bu yaşadığımız demişti, aklıma geldi sabah gelen sebepsiz neşemin bir sürü sebeple uçup gitmesiyle.
