gece 00.00 - ... sularında yatağa girmiş ,beyninde bir ton düşünce olması nedeniyle bir türlü uykuya dalamayan sonra sabaha karşı anca uykuya teslim olan insanın sabah işe gitmek için 7 de uyanmasıdır ! yada uyanamayıp arabada,otobüste olmadı iş yerinde yarım kalan uykusuna devam eden gününü rüya modunda geçiren insandır
uykuyu çok sevmememe rağmen sabah kalkmak tam bir eziyet. öyle bir tatlı huzur oluyor ki, değil yataktan kalkmak, göz kapaklarımı bile açmak zor geliyor. "ulan ne yapsam da işe geç gitsem?" teorileri arasında kimiz zaman başardığım, kimi zaman yüzüme, gözüme bulaştırdığım olmakla beraber bir keresinde sadece işe geç gideyim diye uyandıktan sonra elimi bilerek derin kesmişliğim vardır. canım acıdı mı? evet. değdi mi?, kesinlikle.
her sabah yataktan ilk kalktıgım da "neyse surda 9 saat kalmıs gelince yatarım, hatta alarm sesiyle uyanmamaya 3 gun kalmıs" (bkz: haftasonu) diye kendimi teselli ettigim durum.
'yaa hanginiz döktü bu japonu gözüme, yapışmış birbirine açamıyorum' gibilerinden anlamsız cümleler kurmama sebebiyet veren durum. ılık bir duş, sağlam bir kahvaltı için 06:30' a saat kurulur. ertele tuşuna basa basa saat 07:00 yapılır. neticesinde duş kısa sürer, kahvaltı yalan olur. bu durum haftada bir kaç kez tekrarlanır.
dinç kalkabilmek için çeşitli bitkisel çözümlere başvurulmak zorunda kalınabilecek sıkıntı. güney illerindeki nemli ortamda yaşıyorsanız sabah istediğiniz saatte kalkmayı bırakın 20 saat uykuyla bile yataktan rahat rahat çıkmanız söz konusu değildir.
