Sabah erkenden uyanıp camı pencereyi açan , güne erken başlayan insan ile gece yatmasını bilmeyen 2'den 3'ten önce uyuyamayan , karanlığı ve gecenin sessizliğini seven insanların versusudur.
Gece insanıyım ama sabahın da ilk saatlerini kaçırmayan kişiyim. Zombi gibi takılıyorum 7-8 saat uyuduğum günler sayılıdır. Ortalama 4-4,5 saat yeterli oluyor.
sabah insanı: gece vakitlice uyur. sabah pencereleri açıp balkona çıkar, varsa çiçekleri sular.çay suyunu ocağa koyup ahalinin kalkmasını bekler. bu insanlar tevekkül etmeyi bilen, hayatı kabullenmiş, çok düşününce herşeyin değişmeyeceğini anlamış bilge insanlardır. orta yaş ve üstü olmaları muhtemeldir.
gece insanı: kitap okuyan, gündemi takip eden, sorgulayan, gören, gördüklerinden rahatsız olan, kafasında kırk tilkiyi sakinleştiremeyen, ilişkilerini yürütemeyen, topluma adaptasyon sorunu yaşayan kimselerden oluşur. bana göre anormal değil, şu ortamda gayet de normal insanlardır.
Sabah insanıyım.
Çünkü emekli olan büyük ebeveynler ile büyüdüm, tatil günleri bile en geç 8.30 da kahvaltı masasında olurduk.
Şimdi de pazar günleri bile sabahın 6 sında uyanıyorum. Çevremdeki insanlar öğleden sonra 14-15 e kadar uyurken, onlara hayretler içinde bakıyorum. Sabahin köründe gayet coşkulu bi şekilde telefonda konuşabilirim ama gece 10 dan sonra çok önemli olmadıkça o telefonu açmam bile. 12 gibi sızar Sabah uyanınca pencere açmaya bayılırım.
