öyle bir huşu verirki insana tarif edeilemez. bir de nedense ezanlar beni hep geçmişe götürür. eskileri hatırlatır ve içimi bir hüzün kaplar her ezan okunduğunda.
Yaşama sevincinin içe dolmasıdır.Güne uyanmanın o tan yerindeki pembeliğin ve kuş seslerinin hafif serinliğin birbirine harmanlanmasıyla harika bir bütün oluşur.Bir güne daha uyandım şükrolsun demek güzelmiş diyebilmeli insan.
