islamofaşizm altında ezilen kimliklerin çığlıklarını duyuyorum ben. bir gün kalkacak elbet üzerimizden bu karanlık örtü ve yüzümüzü güneşe dönüp allah yok din yalan diye bağıracağız.
Rahatsız edici bir korku.
Çocukluğumdan beri hep sabah ezanlarından korkardım bunun nedeni ise farklı makamdan okumalarıymış.
Yani tek amacınız sabahın köründe psikolojimizi bozmak mı? Ulan insan insana bunu yapar mı?
hiç sabah namazı okumadım makamı tutturamam zaten ama okunurken insanı böyle bir umut kaplıyor zaten saba makamı insana güç kuvvet hissi verirmiş derler...
biraz komik kaçabilir fakat küçükken cin davasına beni korkuttukları için her sabah ezanını duyduğumda aha cinler gittiler akşam ezanına kadar yoklar diyorum.
çünkü bana sabah ezanına kadar uyuma ezan okununca gidiyorlar diye anlattılar. ve o psikoloji atamadım. *
