gergin değildir aslında o an ama insanın içi ürperir.
dünya yüzünde yaşanabilecek nadir güzel anlardan biridir aslında.
evet ürker insan ama allaha yakın olmak için en güzel anlardan biridir o an.
gergin olarak hissetmediğim havadır. sabah namazı okunurken ki hava en güzel havadır. gözlerdeki yaş bile anlatamaz o duyguyu. hele kabe'deki sabah ezanında duygular çok daha çoşkulu biçimde olur. *
ezan sesine uyandığında * ulan ezan okunuyo bi doğrulayım bari desende kalkamazsın o sıcak yataktan. e insan cehennem, yağlı kazık falan diye düşünürken geriliyo haliyle.
kulağına bi şey diycem diyip kulağa bööhhleyen arkadaşın havaya astığı gerginliğin ta kendisidir. sadece sandalyeden sıçratmakla kalmıyor bir de uykulu bünyenize sabahki derse kalkabilme olasılığını hesaplatıyorsa durumunuz, bööhleyen arkadaşın aynı zamanda 'tutmasaydım düşüyodun' şakasını da çok sevmesi kadar acıklıdır.
gerginlikten ziyade suçluluktur o duygunun adı.ezan okunurken hasbel kader uyanmışsan kalkıp namaz kılamıyacak kadar uyku ağır basar. ve vicdanında ağır bir suçluluk oluşur e buda gerer tabi.
