genellikle rakı, meze, sohbet derken sabaha kadar uzayıp giden bir çilingir sofrası keyfinin sonlarına doğru vuku bulan olaydır.
güneş dağların arkasından kendini yavaş yavaş belli edip boş meze tabaklarını ve rakı bardaklarını aydınlatmaya başlarken duyulan sabah ezanı alkolün güzelleştirdiği bünyelerde bir anlık duraksamaya neden olur.
bu durumda masadakiler acı acı okunan ezan sesinin yarattığı suçluluk duygusuyla "haydi beyler, artık yatalım !" diyerek sofradan kalkabilir ve yatağa küçük çaplı bir vicdan muhasebesiyle dönebilirler; ya da "allah affeder !" diyerek rakı bardaklarını bir kez daha tokuşturabilirler.
ulan, yıllardır içerim. bir kere bile o kadar oturamadım. ne kadar güzel muhabbetler dönüyomuş dünyada dedim kendi kendime. aslında sözlük yazarlarının itirafıda olurdu bu entry amma buraya denk geldi. benim uykum gelir arkadaş o saate kadar ne konuşulur, mezemi dayanır, bu nasıl bir sabırdır. gece 12 de otursan altı saat var daha ezana, ne konuştun altı saat. aslında hiç bi içki masası gece 12 de kurulmaz, hadi akşam 10 da oturdun ezana kadar ne konuştun bilader. arada uyuyup kalkıyonuzmu ?, kıskandım inan çok kıskandım..
