bir zamanlar zorunlulukken zamanla alışkanlık halini alan davranıştır. 5 yaşından beri sahibim bu alışkanlığa. o zamanlar babamla işe gideceğim diye tuttururdum. sonra 1.sınıfa sabahçı başladım. bir daha da 9'dan sonra uyanamadım zaten. herkes uyurken ben mal gibi uyanığım. tatil falan da dinlemiyorum. kurulmuş saat gibiyim. misal bu sabah 5 buçukta yattım 8'de kalktım. uyumak istiyorum ama elimde değil.
Olmasını her zaman dilediğim ama bir türlü edinemediğim alışkanlıktır. Her sabah iş için 06:30 kalk, aynı saatte yattığım halde hafta sonu saat 11:00 den önce kalkama... üniversitede 2. Öğretim okumanın yan etkilerini yaşıyorum.
Kaliteli bir uyku sonrasi sabah erken kalkmak, sabahin o saatlerini yasamak,tan yerinin agirdigini gorerek gune baslamak, o dingin sessizlik ve manevi enerji ile gunaydin demek hayata.
Isin gucun bile olmasa, sanki daha cok zaman varmis hissi veriyor. Tabii ben bunu bazen 3:30, 04:00 gibi yapiyorum. Eger 6 7 saatlik bi uykuyla kalkarsaniz, inanin bana gec yatilan 9 saatlik uykudan guzel olabiliyor bazen.
Ama sonrasinda oglen 15 dakika kestirmek istenilmiyor degil.
