söyle ulan ne yapsınlar?'dır. işe gitmeden para kazanılıyor mu?'dur. o işleri onlar olmasa kim yapacak?'tır. ülkede işçiye de ihtiyaç var, senin gibi mallara da!'dır.
şu ülkeye her gelişimde içinde bulunduğum ruh hali. gerçekten.
insanlar bin lira için sabahın köründe kalkıp işe gidiyorlar. ev geçindirip çocuklarına bakmaya çalışıyorlar falan. çok ilginç geliyor bana. işin ilginci bu müslüman bir ülkede oluyor. o kadar inandıkları tanrılarından hiçbir lütuf bulamadıkları halde göz göre göre sefillik çekiyorlar. hayır yani yaradan dediğiniz şey size beyin vermiş kullanın diye, azıcık kullanın be yavrum. ama beyninizi çalıştırmak vücudunuzu çalıştırmaktan daha zor geliyor. tembel bir toplum olduğumuzun bir göstergesi bu aslında.
onca ülke gezdim ben bu kadarcık para için sabahın köründe işe giden acınası bir topluluk görmedim. hadi doktor olursun, mühendis olursun tamam. güzel para kazanıyorsundur, ceremelerini de çekersin. ama kalifiyesiz vasat işler için ömür tüketenlere acıyorum hakikaten.
