ayca sen in, kendisi kotu yazdigini iddia etse bile kesinlikle (bkz: olmus) romani. hele arada basit gibi gorunen, bazen ozurlu bir cocugun, bazen ergenlige henuz adim bir kizin agzindan dokulen oyle cumleler var ki, alti cizilip hatirlanasi...
"gidenler geri gelse bile, en sevdiginiz parcalarini gittikleri yerde birakip geliyorlar: gitmeyeceklerine olan guveninizi..."
içeriğini gölgeleyecek kadar kötü bir türkçe ile yazılmış bir kitap. kitap derken, bir edebiyat eseri:roman! sanki kasıtlı olarak yapılmış o yazım yanlışları; anlatım bozukluğunun farklı türlerini sergilemenin bir anlamı var sanki!
insanı etkilemeyi başaran kötü şarkılara benziyor biraz da. hikayeyi yeterli görüp, anlatılma biçimine takılmayacak insanlara tavsiye edilebilir. ayça şen'den bahsediyoruz zaten; edebiyat başka bir şey.
