saat gecenin dördü
son sigaramı az önce içtim
hep aynı platonik şiiri dinliyorum
sobanın ışığı yavaşça sönüyor
divanda kalan ekmek bayatlıyor
bir şeyler yazmaya başladım üstelik
biraz sonra seni bekliyorum
biraz sonra içeri gireceksin
sarı saçlarına sarılıp ağlayacağım
yavaşça dizine yatıracaksın
yerdeki battaniye üzerimize serilecek
cebinden iki sigara çıkaracaksın
ilk nefeste öksüreceğim
elimi elinin üzerine koyacağım
hiç konuşmayacağız ikimizde
yüzümde bir anlık tebessüm olacak
dışarıda zamansız birkaç köpek havlayacak
yerimde donup kalacağım
odanın içinde bir gel-git olacak
sonra kalkıp bir fincan kahve alacağım
oturup yerimde aynı anı tekrar yaşamaya çalışacağım
saat gecenin beşi
biraz sonra seni bekliyorum.
abbas ünal
