i. terör örgütü yandaşları geceyi sokaklara kokteyl atarak kutlardı
ii. kimilerine uçak, tren, otobüs vs. kaçırtmak için sağlam cesaret verirdi
iii. terörist için demokratik bi' yargılanma olmadığı ileri sürülerek günlerce ülke meşgul edilirdi
iv. demokrasi tartışılmaya başlanırdı " o ha ya bi gemi de kaçıramıcaksak artık yani " falan filan diye
v. düşlerin sınırı yok
devlet kimi neyden ne kadar caydırıcıdır bilmiyorum, ama artık yeter ya. huzur istiyoruz, huzur. öldürmek elbette son çare olmamalı, ama o gemide annen, baban, kardeşin olsa; sen kendin parçalamaz mısın o itoğlu itini. ben söyleyeyim sana, amına bile korsun.
infazdır. ve bunun üzerine yine o yüce devletin halk dostu kodomanları "terörist" kelimesini yine dezenformatik biçimde uslubuna uygun olarak, soru işaretlerine mahal vermeme, olayı meşrulaştırma, çabası içerisinde kurnazca kullanarak olayı ne güzel de geçiştirdiler. bravo onlara yüce milletimizi bir teröristen daha kurtardılar.
insan hayatını hiçe sayan, faşist devlettir. halbuki bırakacaksın adam istediği yere götürsün yolcu gemisini sana ne. hatta istediği zaman üzerindeki bilmem kaç kiloluk bombasını patlatsın, gemiyi batırsın, işinden çıkıp evine gitmek için o gemiye binmiş masum insanlar hayatlarını kaybetsin. ama gemiyi kaçıran adam(cağız) hayatını mutlu mesut sürdürsün. ileride torunlarınada anlatır belki zamanında bir yolcu gemisi kaçırıp, onu patlatmıştım bir sürüde insan öldürmüştüm hey gidi günler hey! diyerekten...
en basitinden haneye tecavüzde kişi mal yada can kaybına sebebiyet vermese bile suçludur. çünkü o konuda potansiyellik göstermiştir. hatta (burada nasıl bilmiyorum) abd'de ev sahibi çekip öldürse haklı olduğuna varılıp suçla yargılanmaz. bu da benzer bir vaka. adam kaçırıyorsun öldürmeye teşebbüs ediyorsun üstüne. bir kişi de değil yirmi kişi. kaçınılmaz son öldürülmesi. ayrıca verilen süreyide onun için bir fırsat olarak görebilirsin. fakat belli ki verilen fırsatı değerlendirememiş.
bir konu da şu ki o ana kadar yaptıkları öldürülmesi için gerekli sebebiyeti veriyor zaten. eğer niyetin öldürmek değil ses getirmekse 8-9 saat gezdirme di mi, 1-2 saat gezdir bırak, ses getirirsin yine. terörist olup olmaması çok da önemli değil o saatten sonra. tehlike oluşturuyor mu oluşturuyor, bitmiştir.
ben sizin kadar hümanist yaklaşamıyorum bu olaya. sadece ordaki 20 kişiden birinin anneniz olduğunu hayal edin, 'adamı vurup kurtarıcakurtarıcaz diğerlerini' deseler, durun diyebilir miydiniz? sizi bilmem ama ben diyemezdim.
duygusal açıdan ele alınan yaklaşımlara saygım sonsuz. elbette benim de bir tanıdığım orada olsaydı ben de o şekilde hissederdim. ancak profesyonel anlamda da düşünmek gerekir. şimdi mesela teröristin yargılanması sorunu çıkardı diyoruz. şu nasıl unutulur anlam veremiyorum. her suçlu yargılanır. terörist de yargılanır. suçlu bulunur ve cezası kesilir. suçu kanıtlanana kadar masumdur vs. hukuk eğer çok ölümcül suçlarda devre dışı kalacak bir organ olsaydı vicdanlar yavaş yavaş körelir ve suçun büyüğü küçüğü ayırt edilemez hale gelinirdi.
ülkemizde hukuksal boşluklar kara delik gibi amenna. ülkemizde böyle bir eylem için böyle bir yargıdan bahsetmek güç. ama hukuku güçlü devletlerde ortada katliam da olsa mahkeme önüne çıkarılır bir suçlu. en basitinden norveçteki terörist. adamı tekrar olay yerine bile götürdüler! mesela bosna katliamcıları. seneler sonra adalet karşısına çıkarılıyorlar.
bir çatışmada öldürülen suçlu ile (ki bu eylemde çatışma bile olmadı) etkisiz hale getirilip hukuk önüne çıkarılıp cezası kesilen suçlu arasında dağlar fark vardır. ancak bunun olmasının bizim ülkemizdeki yankıları ve sonuçları ne yazıkki, bakın ne yazıkki diyorum çok daha negatif olacağı için iyiki de öldürüldü diyenleri de anlıyorum. ne bu ülke bu durumda olmalıydı, hukuku zayıf, hukuk zihniyeti zayıf bir içişleri ve alt kademelerine sahip, ne de insanlar yargılanmadan öldürülen bir terörist için alkış tutmalıydı. benim tek demek istediğim, türk milleti olarak duygularımızı birçok konuda fazlaca ön plana çıkarıp, rasyonel ya da bu durumdaki gibi hukuksal ya da genel manada geniş perspektifte düşünmemize kendimiz engel oluyoruz. şunlar hatırlanmalıdır ki haince öldürülen ve şehit edilen polis ya da askerlerin anaları bile zaman zaman hukuktan haktan bahsediyorlar bu ülkede. onların da duyguları var onların da vicdanları var.
pardon çok özür diliyorum, ben bir yarım akıllı olarak devletin beni dezenforme etmesine müsade ettim, ve gemiyi kaçıran şahsa yarım aklımla terörist dedim, oysa o barış isteyen sade bir vatandaşmış. çok özür diliyorum yahu.
zaten o adam da öldürmeyecekti, belki acelesi vardı ve gemiyi kendi şahsi işleri için bi' yerlere götürmek istedi. gemidekiler de boşuna korktu, devlet de fazla reaksiyon gösterdi.
off ya ben nasıl bi' malım. sen ne kadar zeki bi' yazarsın
üzerimde bomba var deyip insanları rehin alarak, zaman zaman da bombaları patlatmakla tehdit eden bir terörist dünyanın neresinde olursa olsun kafasından vurularak öldürülür. risk alınmaz.
bize verilen hukuk ve adalet anlayışına göre olayları yorumladığımız için doğru bakış açısını (bakın doğru vicdanı demiyorum doğru bakış açısını diyorum) bir türlü yakalayamıyoruz. bu dünyada sadece türk ceza hukuku ya da anayasası yok. nefret ettiğimiz adalet sistemini, sistem olmaktan çıkararak, yargısız infazı mübah görerek hareket ettikçe zaten en az adaletin çürüklüğü kadar çürük bir bakış açısına sahip olmuş oluyoruz.
yargısız infazdan bahsediyorum çünkü bu eylemde silahlı çatışma olmadığı söylendi. risk alınmaz kafasına sıkılır olayı bilmem kaç saattir gemi kaçırıp da hala havaya uçurmayan bir terörist için geçerli sanıyorsanız yanılırsınız. madem ki bu kadar katı ve kati ve keskin bir adalet anlayışımız var, adil olalım da ülkenin her yerindeki her çeşit ulaşımı adilane bir şekilde güvenlik çemberine alalım da böyle açıklar yaşamayalım? ama yok iş terör eylemine gelince duygular patlak veriyor ve ölümlerin gerçekleşmesine ya da gerçekleşmemiş olmasına bakılıyor. muhsin yazıcıoğlu olayını da bu şekilde halı altı etselerdi bugün bu kadar çalkantılar meydana gelmezdi. sırf halı altı edilmediği için belki ileride yapılacak bir başka helikopter "eylemi" için eylemcilere bir kere daha düşünün mesajı verilmektedir.
ne yazıkki o kadar güçlü bir hukukumuz yok. ve ne yazıkki bu ülkede oynanan oyunlar amacına ulaşıyor. çünkü gördüğüm kadarıyla hukuk adalet diye çemkiren bünyeler birden yargıç kesiliyor hatta daha ileriye gideyim tanrı kesiliyor ve kendi yarattığı yargı mekanizması ile suçu tanımlıyor suçluyu tanımlıyor ve cezayı tanımlıyor. eh devletin adaletli değil halkın napsın.
sırf bir gemi kaçırıldı diye öldürüldüğünü sanan insanlarla aynı sözlükte barındığımız gerçeğidir.
lan ne alakası var gemi kimin sikinde. içinde bir sürü masum insan var bre akılsız.
canlı bombaları tek etkisiz hale getirme yöntemi vardır. o da direkt başından vurmadır. kaldı ki üzerine bomba saran adamı kolay kolay sağ yakalayamazsınız. öyle bir düzenek yapar ki sanki teslim oluyormuş gibi ellerini havaya kaldırdığı anda patlar. o yüzden samimi bir şekilde üzerindeki patlayıcılarla karşısındakine zarar vermeden teslim olduğunu açıklamadığı müddetçe vurulması zaruridir. o yüzden devlet sonuna kadar haklıdır. hele sırf vatanı uğruna görev için gittiği hakkari'de cadde ortasında arkasından gelip kurşunlanan, uzman çavuşları, polisleri düşünürsek az bile yapılmıştır.
sırf o insanı öldürüp normal hayatına dönüyorsa devlet olamamıştır. eğer hemen sonrasında siyasi uzantılarını ve bağlantılarını bulup onlarıda öldürebiliyorsa o zaman söylenecek bir söz yok.
öldürmeyip gemideki yolcuları bir şekilde tahliye ettikten sonra konuyu açan yazarı ve bu kaçırma teşebbüsünü destekleyenleri geri gemiye bindirip baş başa bırakması gereken devlet.
