1. sınıfta okuma yazma bildiğim için kpss siz atandığım başkanlık görevinden, 5. sınıfta en yakın arkadaşlarımdan mustafa nın benden tasoları saklaması** üzerine istifa ettim. demek baya puştmuşum o dönem. aslında konuşanı falan da pek yazmazdım. tenefüste kavga edeni söylerdim öğretmene ama ben edince de başkaları söylerdi. sınıfça puştmuşuz demek.
6. sınıftaki okul değişikliğinden sonra yaklaşık iki yılımı işsiz geçirdim (5 ve 6) ve 7. sınıfta tekrar atama geldi. * 7 ve 8. sınıflarda da bu görevi başarıyla ifa ettikten sonra, lisede kariyerime en arka sırada devam ettim.
ortaokulda 3 sene yaptiktan sonra liseye gectim. lisede hic arkadasim yoktu, baskanliga aday olmamistim ilk sene. ertesi senenin ortasinda o kizi darbeyle indirerek yerine gectim. ertesi sene de bir baska kiz beni darbeyle indirmisti. sonuc olarak devrik bir liderdim.
3 kere yapmıştım.bir hocadan yediğim ilk tokatı 7.sınıfta "atom" lakaplı fen hocasından yiyince ağır geldi birdaha da yapmaya heveslenmedim.puştun tekiydi zaten nasıl hoca olmuş o fallik hala düşünürüm.
Orta okulda 3 sene boyunca yaptığım görev. Kimseyi tahtaya yazmaz, millete kıyak yapardım. Cezalıları çaktırmadan dışarı çıkartırdım. Ee 3 sene boyunca iktidarda durmak kolay iş değil açıkcası.
kısmen dahil olduğum kesimdir. sebebiyse, ilk okul yıllarımda yarım dönem sınıf başkanı olduydum. hoca istediğim kadar yardımcı atayabileceğimi söylemişti. 40 kişilik sınıftan 29'u yardımcım olmuştu o gün. kalan diğerleri çalışkan olmayan tiplerdi. diğer anlamda ekmek teknemdi onlar. o günden sonra inekler hariç hiç kimseyi yok yazmadım. bunun karşılığında beleş sigara madenim olmuştu. şimdiki halime kıyasla toz pembe günlerdi o zamanlar.
hocanın zoruyla olmuştum. bende artık bir ışık filan gördü herhalde. baktım yönetime el koymak isteyenler var. gittim hocaya istifamı sundum, o da kabul etti.
3. sınıfta, sınıf içi iç karışıklıklar ve taht kavgaları sonucu çıkan iç isyanları bastırarak tahtı ele geçirmemle dahil olduğum yazarlardır. 8. sınıfa kadar tahtta kaldım, sınıfıma okulun en parlak dönemini yaşattım.
8. sınıfta gerçekleştirmiş olduğum eylem.
sınıfın en güçlü çocuğunun (hepimizden 3 yaş büyük) yardımcım olmasından mütevellit pek de zorlanmamıştım. ters bi hareket mi var? bi 'receeep' dememe bakardı. recep tek eliyle havaya kaldırıyordu bizim zavallıları.
istekli olarak olmuş, demokratik olarak seçilmiştim. ortaokul yıllarıydı, daha doğrusu ortaokul öncesi hazırlık sınıfı. sınıfı susturmak için o kadar kendimi paralıyordum ki hiç unutmam bir gün sesim tamamen kısıldı, bildiğin ıhh diye bile ses çıkaramadım kaç gün sözlük. değer miydi, hatta oldu da noooldu, yaranamadım ki, sınıfta akım başlattı arkadaşlar, sıralarına oturup ellerini öne doğru uzatıp put gibi durma eylemi. ben put gibi durmalarını istiyomuşum güya. hiç unutmam, görevini yapmaya çalışan bir başkanken karşılaştığım bu tepki beni çok üzmüştü. çoçuğuz daha tabi üzülmek doğal. şimdi dönüp bakınca diyorum sorumluluk sahibi olup görevini hakkıyla yerine getirmek çocukken de zordu şimdi de zor vesselam.
(bkz: yöneticinin arkasındaki asıl adam)
genelde başkan değilde başkanın kim olacağına karar veren kişiydim. şimdi böyle düşününce tam bir derin devlet adamıymışım ha kendimden soğudum*.
