herhangi bir toplantıda tanımadığınız insanlar içinde kalmak. hele ki o insanlar birbirleriyle samimi ise daha da kötü oluyor. kasabaya gelen yabancı konumuna düşüyorsunuz. allah esirgesin, zor bir durum.
uykunuzun en bal yerinde bir hışımla odaya girip ders programını soran ev arkadaşının ani bir hareketle camı açıp,perdeyi çekip; aynı hışımla bağrınarak, kapıyı çarpıp gitmesi...
yurtta kalıyor. ve yan odanda insanlık bilmeyen, yobaz, toplum içinde nasıl yaşaması gerektiğini bilmeyen kürtler olup, yurdun müdiresi de sürekli kürtleri savunuyor. her koşulda onların tarafında oluyorsa (haksız da olsalar) işte asıl sıkıntı bu.
(yurdun müdiresi kürt değildir. çünkü genelde hep kürtler birbirini tutar. birine bir şey olsun ya da en ufak bir sözde birlik olup dayanışma yaparlar. ama biz de nedense böyle bir durum olmuyor.)
