güneşin altında kavrulacakmış gibi olunduğu anda hafiften bir rüzgar çıkar. iş bitti diye anlamsız bir sevinç yüklenir, insan. anlamsızdır çünkü yarın gene ayn iş devam edecektir.
sonra bitkince adımlarla ya da at arabasının konforunda eve doğru yola çıkılır.
serinlik iyicene artar, serinlik dediysek yaz serinliği, ancak hararetini alır, daha fazlası değil.
eve varıp birinin elinize su dökmesiyle biraz daha ferahlarsınız.
toprak sundurmaya oturup biraz serinler önündeki yeşilliklere, geniş araziye bakarak dalar gidersin.
sonra koca bir karpuzu tepsiye doğrar ev halkıyla birlikte götürürsün.
gece çöker, etrafa sivrisinekleri kaçırmak için yakılan tezek kokusu yayılır, sinek ilacından daha hallicedir, tezek mezek deme, iyidir.
2 numara şişeli gaz lambasını yakarsın. basit ve sade sohbetlere dalıp yatsıyı beklersin sonra cumburlop, yer yatağına.
sıcak yerini serinliğe bıraktığında üzerine yorganı çekersin ama uzun sürmez,
kalk hadi papara hazır, sonra tekrar tarlaya.
insana insanlığını hissettirendir. çalışmak ama sıcağın alnında, buram buram terlemek, atmak kendini ardından bir çınarın altına, destiden içmek suyu kana kana.
