tutumunda, duygularında,özetle hayatında bencil insandır. öncelik her zaman kendisindedir aslında. herşeyi kendi için düşünen, sadece kendi için kurgulayan, ve yine kendisini herkesin üzerinde tutan insan modelidir.
çevredeki insanların yüzde 95 ini oluşturan, sürekli kendini düşünen insanları eleştirenlerin de dahil olduğu kitle.
aslında haksız da sayılmazlar. herkes kendini kurtarma derdinde. küçük bir yerde yaşanılsa adam kendi sütü yoğurduyla karnını doyurur. ama şehirde su bile parayla. düşünmese bu sefer kendini kurtaramaz. he zaten o eski arkadaşlıklar babalarımızın annelerimizin anılarında, sadece dinleyip bir zamanlar varmış demek ki böyle şeyler diyoruz.sözün kısası sizi sizden başka kurtaracak kimse yok. mecbur bencil olacaksınız bu koşullarda.
hep övülmeyi bekleyen insandır. sizin karşısında ne olduğunuz, ne durumda olduğunuz önemli değildir. yalnızca kendi olaylarına hakimdir. o kadar kendine dönüktür ki, kendisiyle ilgili bir ayrıntıyı size anlatmış ve siz unutmuşsanız size etmediğini bırakmaz.
kendine güveni de sonsuzdur. şaka yollu "ya hu şu resmin de ne kötü çıkmış" deseniz ve bunun şaka olduğunu özellikle belirtseniz de o size misilleme yapıp bunun altında kalmayacaktır. "hayır çok güzel o resmim benim, sen kendi resimlerine bak" der ciddi ciddi.
şaka yaptık be, bir şey demedik resmine. hatta bunu aşağılanmak olarak gördüğünden, hızını alamaz ve burnunuza dudağınıza laf eder.
narsist bir insan olduğu ortadadır. çünkü narsist insanlar asla bir başkasıyla "biz" olamayan, "yalnızca ben" diyen insanlardır. çevrelerinde olan bitenin bir önemi yoktur. eğer bu insanlara istediğini vermezseniz, yani onları övmezseniz muhtemelen iyi bir ilişkiniz olmayacaktır. daha kötüsü, onu övmek yerine eleştirirseniz vay halinize. size her türlü aşağılamayı yapmaktan çekinmeyecektir. çünkü kendileri eleştiriyi kabul edemezler.
evet böyle bir tanıdığım var. "enurchem, dedi bana bir gün. sen ne kadar salaksın. bu ne hep başkalar hep başkaları. sana ne faydası var bunun?"
zaten içimde ona karşı biriktirdiğim şeyleri en mantıklı yoldan anlatmanın fırsatını bulmuştum.
-benim ailem beni böyle yetiştirdi, dedim. sadece benim ailem değil, benim çevremdeki tüm aileler böyle.
aman evladım hep kendini düşünme, değil kendini övmek başkalarının senin yanında seni övmesine bile sevinme. her zaman başkalarına saygılı ol.
ben, kendim ve benim dışımdaki herkese saygılıyım, dedim.
onda gördüğüm ve hoşuma gitmeyen yönlerini de açık açık söyledim. ve bana hakaretler yağdırmasını bekledim. sonuçta onu eleştirmiştim ve sinirlenmiş olmalıydı. ama öyle olmadı, sustu.
hala narsist ruhunu koruyor; benim dışımdaki herkese karşı. ama bana karşı artık öyle değil.
hayırsız insandır. çokça da denk geliyorum. bi çok olay için örnek verilebilir ama uzun uzun yazmayacağım sadece tek bir örnek vereceğim.
mesela bir yerde buluşulur ya da telefonda vs konuşulur. başlar anlatmaya bir saat iki saat derdini dinlersin ah ah vah vah. bu böyle gider. özünde iyi biri olduğundan sesini de çıkaramazsın. bir gün senin bi derdin olur anlatmaya kalkarsın o olayı da kendine yontar başlar yine anlatmaya. bir dur hep ben seni dinliyorum konuşuyoruz ediyoruz bir kere de ben bir derdimi anlatayım. hayatta izin vermez. daha enteresan olan tipleri de vardır adam sana bi derdini anlatır mesela ne yapacağım ben şimdi falan. tamam ciddi bir konudur falan ama bir çözümü vardır söylersin pat diye. bu kez de "yaa söylemesi kolay" cart curt olayına girer. enteresan tipler. hep kendilerinin ilgi odağı olmasını isterler. ama bu davranışları yüzünden özellikle ileriki yaşlarda çok yalnız kalacaklardır.
bu örnekteki kişiler "sadece kendini düşünen insan" modelinin sadece bir tipi. herkesin çevresinde böyle bir tip vardır diye bunu yazdım. değişik olaylarla örnekleri çoğaltmak mümkün ama bu kadarı yeterli. citation
